Nolakoa ote da, neure buruari galdetzen diot, etengabe ez sentitzea aldi berean hainbat espazio bete beharko lituzkeela? Ez pentsatu, liburu batekin etzaten zaren bitartean, beste zerbait egin beharko zenukeela. Gizonek egiten duten bezala, aberasteari eskaintzen diogun denboraren garrantzia onartzea. Emakumeok sentitzen dugu norbaiti denbora lapurtzen ari garela. Agian une horretan bertan eskatzen zaigu eta ez da gurekin kontatzen. Entrenamendu oso bat behar dugu etengabe ez ezabatzeko, minimizatzeko. A! Emakumeak, nire lagunak! Noiz konbentzituko gara Adani sagarra zabaltzeko keinua jakintsua izan zela?